به گزارش سایپا تهران شیرعلی نیا به نقل از  تجارت‌نیوز، ایران قصد آغاز یک همکاری خودرویی با کشور روسیه دارد. اما صنعت خودروسازی کشور روسیه، وضع بهتری نسبت به خودروسازی ایران ندارد و خودروهای تولید این کشور نیز، تکنولوژی دهه‌های قبل را دارد.

با آغاز جنگ روسیه و اوکراین، خودروسازی کشور روسیه با بحران‌های جدی همراه شد. این بحران از ترک خودروسازان بزرگ از این کشور شروع شد و همچنان با مشکلات کمبود قطعه و حذف آپشن از خودروهای تولید این کشور ادامه دارد.

حال نیز خبر می‌رسد که یک خودروساز بزرگ دیگری نیز تولید خودرو در این کشور را متوقف کرده است.

سخنگوی نیسان گفت: تولید در سنت پترزبورگ تا پایان دسامبر متوقف شده است و به کارکنان اطلاع داده شده است. این کارخانه که در ماه مارس پس از حمله روسیه به اوکراین تعطیل شد و در ابتدا قرار بود  اواخر سپتامبر از سر گرفته شود. تعلیق کارخانه نیسان به دلیل ادامه مشکلات در تهیه قطعات از اروپا و ژاپن تمدید شد.(ایسنا)

همکاری ایران و روسیه به چه شکل است؟

اما با وجود این مشکلات در صنعت خودروسازی روسیه، می‌توان به تولید خودروی مشترک با این کشور یا واردات خودروهای روسی به کشور دلخوش کرد؟ این همکاری به چه صورت خواهد بود؟

امیرحسن کاکایی، کارشناس صنعت خودرو در گفتگو با تجارت‌نیوز گفت: همکاری خودرویی بین دو کشور ممکن است به صورت‌های متفاوت شکل بگیرد. یک کشور فناوری خودرویی، کشور دیگر بازار و دیگری سرمایه داشته باشد. به نظر می‌رسد قطعه‌سازان داخلی، چیزی برای ارائه به روسیه داشته باشند.

او افزود: در تجربه‌های قبلی، شرکت خودروسازی رنو، قطعات مهم و کلیدی خود را در اختیار ایران قرار نداد. باید ارزیابی کرد که دو کشور قرار است چه چیزهایی را به اشتراک بگذارند. اما واقعیت این است که خودروسازان داخلی نمی‌توانند جایگزین نیسان در روسیه شوند. در ایران سال‌ها خودروهای با کیفیت خارجی مونتاژ می‌شد. اما در حال حاضر هیچ کدام از آن خودروها را دوباره نمی‌توانیم در کشور تولید کنیم. چون تکنولوژی آنها را نداریم.

این کارشناس صنعت خودرو ادامه داد: آنگونه که ادعا می‌شود، یکسری خطوط موتور و گیربکس در روسیه موجود است. ایران هم خطوط تولید بدنه و قطعات دیگر خودرو، بجز موتور را در اختیار دارد. اگر این ادعا صحت داشته باشد، یک همکاری خودرویی می‌تواند بین این دو کشور صورت بگیرد. البته ایران می‌تواند در ساخت برخی از قطعات موتور خودرو به روسیه کمک کند. در رابطه با انتقال فناوری در این همکاری، باید به این نکته اشاره کرد که نه روسیه و نه ایران، فناوری در حوزه صنعت خودروسازی ندارند.

همکاری؛ اقتصادی نیست

کاکایی گفت: اما نمی‌توان به این همکاری خوشبین بود. شرکت‌های خودروسازی زمانی با یکدیگر همکاری می‌کنند که توانایی آنها، مکمل یکدیگر باشد. ولی این دو کشور در زمینه توانمندی‌ها رقیب یکدیگر به حساب می‌آیند. زیرا هر دو کشور دارای انرژی ارزان و بازار گسترده هستند.

او افزود: اما به دلیل اینکه خودروسازان ایرانی با هیچ کشوری همکاری ندارد، می‌توان ساخت خودروی مشترک یا همکاری خودرویی را یک نکته مثبت به حساب آورد. این طرح هم از وجه سیاسی خود شدنی است. اما از منظر اقتصادی شدنی نیست. ممکن است مسئولین این طرح را به مرحله اجرایی برسانند. اما خسارت آن را اقتصاد یک جامعه متحمل می‌شود.

این کارشناس توضیح داد: خیلی از ایده‌ها ممکن است که در مرحله تئوری، پتانسیل عملی شدن آن وجود داشته باشد. برای مثال تولید مشترک ال ۹۰ در ایران به اسم طرح پلتفرم مشترک کلید خورد. اما پلتفرم مشترکی ساخته نشد و تنها این خودرو در کشور مونتاژ شد. با توجه به این نکته، همکاری خودرویی مجدد بین ایران و روسیه بعید است که اتفاق بیوفتد. اگر هم به مرحله اجرایی برسد، ممکن است به سرنوشت تولید ال۹۰ در ایران دچار شود. در خودروسازی اقدامات به صورت بلندمدت برنامه‌ریزی می‌شود. اما این دو کشور در اقدامات بلندمدت نمی‌توانند بر یکدیگر حساب باز کنند.

مطالعه بیشتر:

 خودروسازان فرانسوی به ایران می‌آیند؟/ واردات رنو جدی شد؟

کیفیت قطعات خودرو در ایران نوسانی است

آیا خودروسازان و قطعه‌سازان داخلی می‌توانند محصولات خود را به این کشور صادر کنند؟ کیفیت محصولات در صادرات، افزایش می‌یابد؟

کاکایی افزود:به نظر می‌رسد برخی از قطعه‌سازان داخلی توانایی صادر کردن محصولات خود را به روسیه دارند. اگر این همکاری به شکل صادرات خودروهای ایرانی به روسیه باشد، می‌تواند مفید باشد. اما هنوز جزئیاتی از نوع همکاری مشخص نشده و نمی‌توان گفت که همکاری به چه شکل است و بعید است که در بلندمدت همکاری بین دو کشور صورت بگیرد.

او توضیح داد: قطعاتی که در کشور تولید می‌شوند، دارای نوسان کیفیت هستند. در نتیجه قطعه‌سازان قطعات باکیفیت نیز تولید می‌کنند. اما در رابطه با اینکه خودروسازان داخلی از قطعات باکیفیت در خودروها استفاده نمی‌کنند، باید به این نکته اشاره کرد که خودروسازان ظرفیت مالی برای سفارش قطعات باکیفیت ندارند.

روسیه نفع می‌برد

‎البته چندی پیش نیز، سعید مدنی، رئیس اسبق سایپا به تجارت‌نیوز گفت: شاید این ارتباط بیشتر به نفع روسیه باشد. به نظر نمی‌رسد که از صنعت خودروسازی این کشور، چه از نظر تکنولوژی و چه از نظر مدل‌های جدید خودرو، به ایران اضافه کند. البته این ارتباط برای ایران منفعت تجاری و کسب درآمد خواهد داشت.

رئیس اسبق سایپا افزود: این کسب درآمد می‌تواند در آخر موجب کاهش زیان‌دهی خودروسازان داخلی و افزایش کیفیت محصولات آنها شود. فعالیت‌های صادراتی، ایران را وارد فضای رقابتی، نه تنها با روسیه، بلکه با سایر خودروسازان کشورهای مختلف می‌کند.